Categorieën
De Stentor Interviews Journalistiek

Gebroken teen bij Platte Voeten

Kort bericht stentor.nl

Deventer – Toen ontwerper Mendel Jonkers de grote teen van zijn rechtervoet brak, deed het vooral heel erg zeer. Later moest hij er ook wel om lachen. Jonkers brak de teen terwijl hij bezig was een staalstrip door te buigen waarmee hij werkte aan de markering ‘Platte Voeten’; twee stalen voeten van 4 meter hoog die zaterdag op de kruising van de Overstichtslaan met de Nijhoffgaarde onthuld worden. De voeten moeten de twee delen van de wijk Platvoet weer met elkaar verbinden. Jonkers: ,,Voeten, dat zijn er altijd twee die bij elkaar horen, net als deze wijken.”

Jonkers groeide op in de kunstsmederij van zijn vader Willem Jonkers III. Daar leerde hij spelenderwijs het ambacht van kunstsmid. Sinds vijftien jaar woont en werkt hij deels in Japan waar hij meubels van hout en metaal maakt. De voeten maakte hij in opdracht van de taakgroep Platvoet. Die besloot vorig jaar dat er een markering moest komen om de wijk weer een gezicht te geven. In de markering moest ook de historie van de wijk terugkomen. ,,Toen de vraag kwam, kreeg ik al snel dat beeld van die grote, stalen voeten. Mensen weten daardoor direct dat ze op de Platvoet zijn. Vanuit die gedachte ben ik verder gaan denken en schetsen.”

Jonkers vindt het prettig om in opdracht te werken. ,,Ik luister goed naar wat de klant wil en werk dat in mijn eigen stijl uit.´´ Bij de Platte Voeten deed hij dat door alle elementen die de taakgroep benoemd had, mee te nemen in het ontwerp. Zo verwerkte hij de vorm van een ontkiemend zaadje en de gebogen staven van de oude spoorlijn. Aan de linkervoet worden als een soort reuze teennagels, bankjes gemonteerd van spoorbiels. Die verschillende elementen verwijzen naar de geschiedenis van de wijk: de volkstuintjes van vroeger, het spoor en de stopplaats waar mensen even op adem konden komen.

In de voeten zit 120 meter stripstaal, dat is 600 kilo per voet. Ieder exemplaar bestaat uit vijf losse tenen. ,,De teen zelf heb ik verbogen door koud te walsen en te persen en soms door met bruut geweld te vervormen. De bovenkant van de tenen is gesmeed, alleen zo’n teenkootje weegt al dertig kilo. Daarna is alles aan elkaar gelast en dan is het natuurlijk niet meer van zijn plaats te krijgen. Aan de installatie moet dan ook een kraanwagen te pas komen.”

 Geschiedenis van de wijk Platvoet

De herkomst van de naam Platvoet gaat terug  tot 1891. Platvoet was de naam van een stopplaats (hotel Platvoet) bij het voormalige spoorwegstation aan het spoorlijntje van Deventer naar Ommen. Deze stopplaats lag op het punt waar nu de Lokersdijk op de Zwolseweg uitkomt. Hier lagen ook een bakkerswinkel, een klompenmaker en een boerderij. Het was een groen gebied waar vooral weilanden, akkers en volkstuintjes het uiterlijk bepaalden en dat in die tijd ver buiten de stad lag (gemeente Diepenveen).  Volgens overdracht ontstond de naam Platvoet omdat het een lange wandeling was van de stad naar de kermis, een wandeling die platte voeten opleverde. In 1927 is de stopplaats gesloten. Het lokale treintje heeft nog tot in de jaren ’40 over dit traject gereden.

Moeizaam traject

,,Achteraf bleek het geen makkelijk traject te zijn”, meldt de Taakgroep Platvoet. Toen ze in 2008 eindelijk een groot deel van het budget aan sponsoren bij elkaar hadden, blies de cultuurambtenaar het project af. Na een evaluatieonderzoek kon het project alsnog door maar nu met een contactpersoon bij de gemeente waardoor de communicatie beter zou verlopen.

Ook kunstenaar Jonkers is niet gelukkig met de gang van zaken rond het project. Hij moest zelf alle zaken rond de vergunning regelen. ,,Als kunstenaar wil ik dingen maken. Nu ben ik de helft van mijn tijd bezig geweest om dingen te regelen. Ik moest er iedere dag achteraan omdat mensen bij de gemeente steeds dingen lieten liggen.’’ De vergunning viel pas deze week bij Jonkers in de bus.