Bathmen – Iedere ochtend na de koffie stapt Ab Wibbelink (89) in zijn grijze metallic Mercedes C220. Hij rijdt dan van zijn rijtjeshuis in Bathmen naar de boerderij in Loo Bathmen waar hij 77 jaar woonde en werkte. Daar doet hij wat klusjes voor de nieuwe bewoners, kletst wat met de oude buren en controleert de kippen en paard Mieke. Als hij tegen het middaguur thuis komt, heeft zijn vrouw Stientje (87) het warme eten klaar. Tenzij ze aan de telefoon heeft gezeten, dan kan het iets langer duren. Zo verloopt het leven van Stientje en Ab al zestig jaar. ‘Wij zijn hele gewone mensen, bij ons gaat niets vanuit de hoogte.’
In de laatste Oorlogswinter leerde de twee elkaar kennen. Zij fietste met haar vriendinnen uit Dortherhoek en hij, met zijn maten uit Loo, wat in de omgeving rond. Op een zondagavond gebeurde het. Stientje vond hem een knappe vent: ‘Hij was gewoon en vrolijk.’ Ab dacht direct al: ‘Zij lijkt me wel de goede.’ Samen vierden ze het feest van de bevrijding en ze bleven vanzelfsprekend bij elkaar. ‘Zo ging dat toen, daar dacht je niet zoveel over na.’
Ab nam het gemengde boerenbedrijf over toen zijn vader in 1942 overleed. Het stelde trouwde tien jaar later, ‘gewoon omdat de tijd was gekomen.’ Het was twee dagen feest en het bruidspaar zat in paardenkoetsen ‘ want paarden’, glundert Ab, ‘paarden daar ben ik echt gek van.’ Daarom werd Ab lid van de koetsiersvereniging en reed hij jarenlang voor feesten en met Sinterklaas. Stientje maakte de kleding zodat hij als een echte heer op de bok zat. In de oude boerderij heeft Ab nog koetsen staan maar rijden lukt niet meer. ‘Het inspannen van de paarden kost me teveel energie.’
Verder is het echtpaar nog steeds dik tevreden. ‘We wonen hier heerlijk met fijne buren die vroeger ook boer waren, we zijn zo vrij als een vogel.’ Ze vierden hun kroonjaar deze week met wel 200 gasten. ‘Waar zijn die zestig jaar gebleven?’ zucht Stientje even. ‘Ach’ antwoordt Ab ‘het gaat allemaal vanzelf over.’