Voorst – Sibbele Haarsma (61) zit een beetje in reserve tijd; de telefoon is ingeleverd en zijn kamer wordt gebruikt door de nieuwe directeur bestuurder Henk Jan van Essen. Op 1 juni ging Haarsma met prepensioen en deze week neemt hij afscheid van zijn bewoners, medewerkers en vrijwilligers bij Trimenzo waar hij twintig jaar directeur was. ‘Totaal heb ik er veertig jaar opzitten en alles loopt hier goed. Dat is een mooi moment om over te dragen.’
In de gangen van zorgcentrum St. Martinus wordt Haarsma door iedereen begroet. ‘Ik ken veel bewoners en medewerkers en heb nooit in een ivoren toren gezeten. Al ben ik een man van harmonie en verbinding, altijd aardig was ik niet. Soms moesten er gewoon knopen doorgehakt worden.’
De fries Haarsma kwam in 1992 naar Voorst. Zijn eerste opdracht was een fusie tussen de Nederlands Hervormde zorgcentra De Benring en Het Grotenhuis en het Katholieke St. Martinushof. ‘Nu speelt die afkomst bijna geen rol meer maar toen waren dat echt verschillende werelden. Ik stelde voor om de bruggenbouwer te zijn want ik ben oecumenisch.’ Nadat in 1996 de fusie rond was, stortte Haarsma zich op de bouw van 100 aanleunwoningen.
‘In het begin stond de organisatie er financieel niet zo rooskleurig voor. We moesten een buffertje opbouwen en meer veranderingsgezind worden, mee met de nieuwe tijd en denken vanuit de cliënt. Zakelijk maar wel met een sociale achtergrond.’
Als de markt voor thuiszorg in 2003 vrijkomt, grijpt Haarsma zijn kans en drie jaar later ontstaat Trimenzo. ‘Ik wilde een sterke zorgorganisatie voor ouderen in de gemeente Voorst. Liever dat heel goed doen dan buiten de regio doorgroeien. Dat is ons gelukt. We zijn van 100 naar 500 medewerkers gegaan en we zorgen voor 210 bewoners in zorgcentra en voor 700 bewoners thuis, allemaal in de gemeente Voorst.’
Haarsma gelooft dat de zorg aan huis de toekomst heeft. ‘Ouderen worden individualistischer en kritischer, ze willen veel langer zelfstandig wonen. De komende jaren zullen kleine zorgcentra ontstaan met veel woningen erom heen. Het voldoet aan de vraag en het helpt mee om de zorg betaalbaar te houden.’
Haarsma gaat weer terug naar zijn roots in Friesland. ‘Ik ben zo verbonden met deze organisatie dat het goed is om nu afstand te nemen. Er ligt een stapel kranten en boeken op mij te wachten en binnenkort reis ik naar Amerika. Natuurlijk ga ik in Friesland wel iets aan vrijwilligerswerk doen, niet teveel maar wel een beetje.’