Categorieën
Verhalen

De heerlijke X

Kort verhaal

Raf Stavast kwam als vijfde kind in het rooms katholieke gezin Stavast ter wereld. Het moment dat hij geboren werd in de koudste nacht van 1959, was het enige moment in zijn jeugd dat hij volop in de belangstelling stond. ‘Je was een ongelukje jongen’,  zou zijn moeder nog vaak tegen hem zeggen, ik had niet meer op jou gerekend’.

De vier zussen van het gezin Stavast blonken uit in het oplopen van chronische en meeslepende ziektes.  De oudste leed als gevolg van polio aan klompvoeten, de tweeling was vanaf de geboorte zwaar astmatisch en bij de jongste zus werd op haar achtste een hersentumor operatief verwijderd. Moeder Stavast bad voor de zussen dagelijks haar knieën blauw aan de Sluiskant in de Petrus en Pauluskerk. De gebeden bleven zonder resultaat; de meisjes zouden hun leven lang ziek, klagelijk en vrijgezel blijven.

Volgens Raf kwam het door dat bidden en die ziektes dat het gezin Stavast een obsessie met afkortingen kreeg. De P, A en K waren al snel aan de kwalen van zijn zussen gegeven; polio, astma en kanker. De S ging natuurlijk naar zijn vader. De S van Slechte Simon Stavast die het gezin op de warmste dag van 1965 aan zijn lot overliet en verdween naar een Kibboets in Israël of een commune op het Thaise eilandje Koh Tao, dat wist zijn moeder niet zeker. Weg was S en dat bleef zo, de rest van Raf’s leven.

Raf ging de afkortingen pas echt haten toen hij de N kreeg. Eerst was het de N van nakomeling en natte broek en later vulden de zussen het gretig aan: nooit gewenst, nummer nul, no of gewoon nee.

De enige letter van het alfabet die de vrouwen Stavast met rust lieten was de X. ‘Die mag jij hebben N’. Toen de zussen de X als een afgekloven bot in de schoot van de negenjarige Raf wierpen, ging er een scheut van opwinding door zijn lijf.  Al weidde de Dikke van Dale er in zijn zeventienhonderd bladzijden niet meer dan een halve pagina aan, de X was vanaf nu van hem. De X van extreem, extravert en natuurlijk van sex. Die X zou Ralf erdoor slepen, door zijn miezerige, koude jeugd vol gebeden, ziektes en afkortingen.  Die X zou het wapen worden waarmee Raf Stavast zijn zussen zou verdelgen.

Raf Stavast loopt in zijn eentje buiten te ijsberen en rookt vijf sigaretten achter elkaar om de kinderlijke sensatie in zijn lijf onder controle te krijgen. Het is echt een gebouw vol X-en, zijn X-en. Hij moet tot zichzelf komen voordat het productieteam iets in de gaten heeft al zal niemand het lef hebben om hem hier te storen. Niemand stoort de grote producer Raf Stavast op zo’n moment.