[h6]’Tutto a posto?’ is een vraag die Sicilianen elkaar de hele dag stellen. Het betekent zoiets als: ‘Gaat alles goed, is alles op z’n plek, heb je alles onder controle?'[/h6]
Deventer – Is het een reisgids, een kookboek of toch meer een reisverslag? Het is van alle drie een beetje. Reisleidster Barbara Kleinbussink (42) schreef het boek Tutto a posto? over het Italiaanse Sicilië, het eiland aan de teen van het Italiaanse vasteland.
‘Het is een sfeerboek geworden met persoonlijke reisverhalen, Siciliaanse recepten en tips voor bezienswaardigheden. Allemaal echt vanuit mijn oogpunt opgeschreven, gewone reisgidsen en kookboeken zijn er al genoeg.’De Deventerse ging zeven jaar geleden voor het eerst op vakantie naar Sicilië en liet zich daarna overhalen om er als reisleidster te gaan werken. ´Het was een sprong in het diepe, ik had nog nooit een groep ingecheckt en sprak geen Italiaans. Ik heb van begin af aan alles opgeschreven wat ik meemaakte en dat naar huis gestuurd. Vrienden vonden de verhalen grappig, moet je iets mee doen zeiden ze.´ Dat deed Kleinbussink. Naast haar persoonlijke verhalen verzamelde ze recepten en tips over bezienswaardigheden.
Iedere plaats of streek in Italië heeft zijn eigen pastaspecialiteit. Kleinbussink haalde die recepten bij koks van plaatselijke restaurants. Haar eigen favoriete gerecht in het boek is de Pasta alla Norma die een link heeft naar de beroemde operacomponist Vincenzo Bellini uit Catania. Maar ook de Pasta alle Sarde uit Palermo vindt ze heerlijk. ‘Er zitten sardines in en de rozijnen geven het een zoet accentje. In dit gerecht vind je de invloed van de Arabieren terug en dat is een van de dingen die Sicilië zo bijzonder maakt, de invloeden van alle volken die hier al eeuwenlang terecht zijn gekomen. Dat zie je aan de gebouwen, je hoort het aan de taal en je proeft het in het eten.’
Haar Italiaans is er met sprongen op vooruit gegaan, na dertig rondreizen over het eiland. Ze heeft uit al die ervaringen geput voor haar boek. ‘Het is geschreven voor mensen die voor het eerst komen en hun weg op het eiland willen vinden maar ook voor mensen die er al eens geweest zijn. Ik neem lezers echt mee op wandelingen door steden maar ook weg van de bewoonde wereld. ’ De verhalen over reizigers heeft ze eruit gehaald. Die komen terug in haar volgende boek waarvan ze de titel al in gedachten heeft: ‘Zit Annie al in de bus?’