Deventer – Een beetje verdrietig en moedeloos is Occupyer Gonnus Doeven (50) eigenlijk wel. De beweging deed een oproep om 1 mei als Dag van de Arbeid nieuw leven in te blazen. Dinsdagmiddag om 16.00 uur is de opkomst bij de Wilhelminafontein op de Brink bedroevend laag. Naast vijf mensen van de organisatie scharrelt er zo nu en dan iemand langs om te kijken wat er gebeurt. Doeven verontschuldigt zich een beetje. ‘We proberen iets te doen maar kunnen de vorm niet vinden. Nou ja beter een kleine actie dan geen actie.’
Onder het motto ‘Verzet-je tegen het kapitalisme, zoeken naar oplossingen’ zet een groepje van vijf mensen het openluchtdebat over het thema arbeid toch door. Cor Olthuis (66) en Vutter Willem Dekker geven elkaar steeds een stokje dat dient als interruptiemicrofoon. Ondertussen schrijft Doeven de prioriteiten over arbeid in Nederland op een flapover. Volgens de lijst heeft een gezin recht op een bijstandsuitkering en moet het mogelijk zijn om als 12-jarige vakken te vullen. Olthuis doet mee met Occupy, is lid van de Partij van de Dieren en heeft zich aangemeld bij de G500. ‘Ik heb de wereld zien veranderen en niet ten goede. We moeten terug naar vroeger met de kennis van nu’ vindt Olthuis. Ook weet hij de oplossing voor deze lage opkomst. ‘Laat Marien van Schijndel het organiseren, dan ziet het hier zwart van de mensen.’
Organisator en Occupyer Danny Hanekamp blijft er vrolijk bij lachen en deelt de aardappelkoekjes uit die hij voor tien LETS-punten geruild heeft. ´Ik denk dat veel mensen nog aan het werk zijn, misschien valt het toch wel mee met die werkloosheid´ grinnikt hij. Volgens Hanekamp schommelt de deelname aan Occupy in Deventer rond de 15 mensen. Hij vindt de beweging mislukt omdat ze alleen kritiek geven en geen oplossingen. ´Wij hebben wel een oplossing: een basisinkomen voor iedereen.´ Veel concrete invloed dicht de organisatie zichzelf niet toe. Doeven: ´Mijn mooiste droom is dat iedereen werk heeft maar heel eerlijk gezegd denk ik niet dat onze acties daartoe bijdragen. Wel hoop ik dat al die kleine initiatieven zich als een olievlek verspreiden.´ ´Net als in Tunesië´ vult Olthuis aan. Vanaf de Brink zet het stoetje zich in beweging richting arbeidsbureau. Het plan is om daar een roos aan een werkloze te geven, als steuntje in de rug. Voordat ze vertrekken schrijft een van de bezoekers zijn prioriteit over arbeid nog even op de flap: 1 mei moet een vrije dag worden.